ابرو بالا هونیم /نکاهی به ساعتش شعمو داره اتاق
که داره زود میکذره
باز مجبورم دود کنم
این تن سفیدو لاغری که از همه واسم محرم تره
بازم معرفتش از همه سنگین تر
میرم پی مردن پی رفتی که خاطره میشمو
خاطراتمم مرجع تر
منمو دستای خالی
با یه حس بدی که
وقتی که میشنوی میگی تجربه داری
بد بافدادی پسر 26سال عمرو
سخف بازکردیمو 100سالم بگذره بازم علافیم
پشت این درو هم هفت خاجو دادیم هم
هاجی هم قصرو
بکو چطور اروم
باید از روی تسبیح
استخاره بگیرم
که حق زندکی دارم نه
فاز نمیده که باشم بازم معطل بد بختیا
به مولا جای من نیست
دیگه سختیا بخوان یه عمر
منو لح کننو از کلشدنت جماعتی کیف کنن
هههههه
روزکار سختیه
خیلی وقتکه حرفام مزه ی
کوچه علی چپو از برمو
به خودم میکم دنیا ام مشغیه
یکی نیست بکه پسر خوشیاتم مشکیه
سالهای سالکه با خودم حرف میزنم
خدا دلم از پوره ولی دم نزدم
ولی تا کی باید درد بکشمو
دور بد بختیام هی خط بکشم
قلبم درد گرفت از این اشتباه محض
از نظمای خدا ولی یجورای تلخ(2بار)
عجب حالو روزی دارم
یه روز علکی خوشم یه روز از دنیا بیذارم
لاش خورا نمیذارن ته قصه رو برم
شاید عشهدو بکمو
راحت شنو اونقدری که معطل منن
بعدجوری غم دنیا رو سرم حواله شما
شما لوتی مرامو سوارو ما ام پیاده
این تن سالمی که اوس کریم پاس
داده از سر منو امسال منم زیاد
علافیم ولی اعلاف معرفت هی مرام ریختیم سر رفیقای کرگ صفت
اما هورمت نداشت
نو نو نمکاو تلخیاو که با سلامتی زدیم رفت بالا
سر دنیا سلامت بذار هرجوری که میخواد
تا کونه با این دل ساب مورده ی
باز میگه دم رفیق رفقاو دم دنیا گرم
ولی داداش همه منتظرن کهمن باخت بدم
سالهای سالکه با خودم حرف میزنم
خدا دلم از پوره ولی دم نزدم
ولی تا کی باید درد بکشمو
دور بد بختیام هی خط بکشم
قلبم درد گرفت از این اشتباه محض
از نظمای خدا ولی یجورای تلخ(2بار)
میخوای باز بگم
باشه میگم از شبای که
ارزوی مرگ تنها دم خورم شده بودو
توی اوج جونی پیر نشون میدمو
همه ی دردا ام صف کشیدن
جلم
سخته نه
نه
اکه جای من بودی مراسم ختمتم
چند سال پیش بودو
صلوات پخش میشد تو یکی از مساجد مملکت
هی
اونقدر درد داریم
که خوشیامونم یک شبه از دست دادیم
ته هممون کجاست یه کفن سفید
با یه چار چوب چوبی که یه عمر
همواره هست رفیق
هاجی سرو ته زندکی همینی که هست
هفت خاجو بدیم نالوتم میره زیر درد
پس منمو یه نسلی از جنس خودم باید به حال جماعتم گریه کنم
سالهای سالکه با خودم حرف میزنم
خدا دلم از پوره ولی دم نزدم
ولی تا کی